Spring is coming

Het is alweer even geleden dat ik de tijd heb genomen om een stukje te schrijven. Er is ook genoeg gebeurd, maar de tijd vinden om achter mijn laptop te kruipen is wat lastiger. Na onze laatste post zijn we drie weken in Nederland geweest. Heel fijn om iedereen weer te zien en de feestdagen samen door te brengen. Door de lockdown konden we weinig ondernemen, maar dat gaf ons de tijd om bij te praten. En gelukkig hadden we onze nieuwe bordspellen meegenomen. 

De nacht dat we terugkwamen in Spanje was het -6 en de weken erna bleef het erg koud. Maar we hebben het overleefd met de houtkachel en een extra gaskacheltje.

Inmiddels is het eind winter, wat betekent dat het overdag rond de 20 graden wordt. Dit is ook de periode, wanneer er ‘s nachts geen vorst meer is, dat alle fruitbomen gesnoeid moeten worden. Aangezien we twee terrassen vol vijgenbomen hebben en nog wat fruitbomen verspreid over het land, ben ik nu dagelijks aan het snoeien. Het is wel lastig, omdat ik geen idee heb wat ik aan het doen ben. Eerst heb ik veel informatie op het internet en youtube gezocht, maar toen ik bezig was kwam een buurman vertellen dat het toch echt anders moest. Op internet staan ook veel verschillende verhalen en alle soorten en maten bomen. In een paar weken heb ik zo rond de 40 bomen gesnoeid. Super blij natuurlijk, maar nu kwam een andere buurman vertellen dat ik het nóg verder kan terug snoeien. Dus nu heb ik besloten dat ik elke boom iets anders ga snoeien en dan zien we in de zomer vanzelf wat de beste manier is. 

Gelukkig hoefde ik alleen de kleinere takken te snoeien met de hand en kon de rest met een elektrische kettingzaag. Het is een telescopische wat betekent dat je er een lange stok, bestaand uit twee delen, aan vast kan monteren. Wat perfect is voor onze bomen, aangezien ze al een tijdje niet zijn bijgehouden. Het is lichamelijk wel zwaar omdat je veel boven je hoofd snoeit en een deel met de hand moet knippen, maar elke dag zo een paar uurtjes in de zon is toch wel genieten. In de thuiszorg was ik al blij als ik tussen de klanten door lekker kon fietsen, dus hele dagen buiten zijn is echt een droom die uit komt. 

Door de goede tips van de Spaanse buurman hebben we nu een routine. Op de vrijdag en zaterdag klussen we samen de hele dag. Zondag hoeven we helemaal niks, ook al hebben we dit tot nu toe wel gedaan maar het neemt de druk wel weg. Tussendoor zijn er ook twee keer vrienden langs geweest op een zaterdag, maar dit halen we dan weer netjes in op de zondag. 

Doordeweeks zorg ik dat alle spullen besteld en geleverd zijn, werk ik in de tuin en zorg voor het huishouden. Dat laatste is ook een beetje behelpen soms, aangezien niet alles om de hoek ligt en we zelf veel voorzieningen nog niet hebben. Maar zo blijf ik ook bezig wanneer tho van maandag t/m donderdag aan het werk is. Op het moment is het erg druk op zijn werk, waardoor de dagen toch wel voorbij vliegen. 

We zijn bezig om een klein schuurtje aan het huis vast te maken. Hier komen de boiler, generator en waterpomp te staan. We hadden begin januari al een klein deel van de vloer gestort, maar tho had wat advies ingewonnen bij de buurman en het mocht toch nog wel wat groter. Dus zijn we weer gaan graven, niet alleen met een schep maar ook een pikhouwel aangezien we een rotstige ondergrond hebben. We wilden hier eigenlijk een kleine graafmachine voor laten komen. Maar eind winter is er veel vraag naar graafmachines, aangezien ze ook het land van boeren bewerken. 

Tho heeft de ijzeren bewapening vast gezet, voor de stevigheid. Hierna hebben we een hele lange dag en avond cement gemixt. We hebben ijzeren pinnen in de vloer vastgemaakt, zodat we de eerste rij stenen hier op kunnen plaatsen. We zijn beste trots op het resultaat, aangezien het nieuwe deel veel rechter is. Het weekend erna heeft de Spaanse buurman ons op weg geholpen. De deur hebben we eerst met palen rechtop het vloertje gezet om vervolgens de muren ernaast te metselen.

Dit muurtje, niet zoals de eerste, hebben we helemaal volgens instructies en tips van onze bouwvakker buurman gemaakt. Hierom duurt het ook een stuk langer, maar het is wel een rechte én hele stevige muur! Het is wel heel frustrerend om drie keer dezelfde steen opnieuw te metselen tot het helemaal waterpas staan. Gelukkig is Tho een geboren klusser wat het werk een stuk leuker en sneller maakt. 

De buurman gaat ons nog helpen om het dak te plaatsen, maar we kunnen ook zonder beginnen aan de installaties binnen. Op dit moment hebben we namelijk helemaal geen stromend water meer. Het oude filter is kapot gescheurd door de vorst toen we in Nederland waren. Dus nu moeten we weer dagelijks emmers water halen, wel gelukkig uit het bassin wat dichtbij is. Maar door de waterpomp hebben we straks wel eindelijk een goede waterdruk. En dan wordt het volgende project de badkamer!

We zijn de omgeving meer aan het verkennen en wandelen veel in de buurt. In onze regio staan veel naaldbomen en het viel ons opeens op dat er grote witte bollen in de bomen hingen. Eerst dachten we dat dit spinnenwebben/nesten waren, maar na wat onderzoek met de verrekijker zagen we rupsen aan de buitenkant zitten! In Rotterdam en Barcelona hadden we de rupsen al eens zien kruipen op de grond in lange rijen, maar nooit de nesten zelf gezien. Pal naast ons huis staan drie grote bomen waar we drie nesten processierupsen hebben gevonden.

Aangezien ze dodelijk zijn voor honden, vooral onze nieuwsgierige Luna die overal snuffelt en graaft, moesten we wel een oplossing bedenken. Helaas kunnen we hier niet op de gemeente wachten die ze weghaalt, maar ik heb ze wel eens bezig gezien in pakken en met een soort stoommachines. De enige oplossing is om ze te verbranden of ze eerst te lokken met feromonen om ze daarna te verbranden. We besloten de takken uit de boom te snoeien met de nesten. Wat niet makkelijk was omdat ze zo hoog zaten, maar Tho heeft het voor elkaar gekregen op de ladder met de kettingzaag. Ze kwamen al uit de nesten gekropen, dus we hebben een vuur gemaakt en ze hierin verbrand. Echt heel naar, aangezien het gewoon rupsen zijn en ze mooie vlinders kunnen worden. Het is dat de haartjes voor akelige brandwonden kunnen zorgen, als Luna er ook maar aan snuffeld kunnen de haartjes in haar slijmvliezen komen. De hond van een collega van Tho is er zelfs aan overleden.

Gelukkig geen akelige dingen verder meer meegemaakt, wel weer een super grote duizendpoot gezien tijdens het uitgraven van de vloer. Deze kunnen bijten, maar zijn banger voor ons dan wij voor hun. Er zitten hier ook nog kleinere duizendpoten, die zijn een stuk vervelender. Een buurvrouw had er een in haar bed, ze spuiten een beetje gif in en dit doet erg veel pijn. 

Tho had nog een leuke verrassing voor me een paar weken terug. Hij had een weekendje weg geboekt naar de Pyreneeën, Alquézar. Het eerste wat je ziet als je aan komt rijden is een oud kasteel boven op de berg. Omgeven door een oud middeleeuws dorpje met smalle straatjes en alles gebouwd in dezelfde stijl. We hebben hier heerlijk met Luna gewandeld en het eindigde op een berg met een super mooie ring. Wij gaan trouwen :)!!