En weer een drukke week voorbij. Vrijdag had ik een feestje voor mijn verjaardag in Barcelona. Was erg leuk, vooral omdat al onze vrienden in of dichtbij Barcelona wonen en dit misschien wel de laatste kans is om dit te doen. Klinkt wel heel dramatisch, maar daarom heb ik er extra van genoten. Vooral met het heerlijke weer en mooie terras wat we nu hebben. In de aanloop naar dit weekend hebben we veel (grote) spullen besteld, zoals een generator, stofzuiger, trap en heel veel hout. En wat is dat moeilijk met al die keuze! Inmiddels zijn we er ook achter dat hier niet veel met hout gewerkt wordt omdat het zo duur is, dus volgende keer gaan we gewoon metselen.
Zaterdagochtend moest ik nog werken en ben ik door mijn rug gegaan. Hierdoor moest Thomas zelf het bestelbusje ophalen en al het hout. Het hout hadden we al een week van tevoren besteld en betaald, maar dit bleek er niet te zijn.. Uiteindelijk heeft hij alle platen hout meegekregen die er nog waren, inclusief uit een andere bouwwinkel. Dit wordt lekker puzzelen voor de wc. Toen alles door Tho in de bus was getild konden we rond de avond vertrekken. Hierdoor kwamen we pas laat in de avond aan.
Toen eindelijk de hele auto uitgepakt was en de spullen in de schuur stonden, was het etenstijd. Van mijn verjaardag hadden we nog chili over, dus dit zaten we op te peuzelen met nachos en rijst. Maar we vonden allebei toch wel dat de chili raar smaakt, best wel zoet en het was totaal niet meer pittig. Dus maar met veel nachos gegeten, tot ik heel erg misselijk werd en Tho zich ook niet zo lekker voelde. Opeens zag Tho het potje staan en besefte zich dat dit mijn zelfgemaakte jam was.. Ik had vorige week namelijk een zak fruit van de buren gekregen, wat gepureerd een beetje op chili leek. Het eten was dus letterlijk niet te pruimen. Dus met onze buik vol van de jam snel het luchtbed opgepompt en toch best lekker geslapen 🙂
De volgende dag waren we weer vroeg op, want geen gordijnen. Maar hierdoor hadden we tijd om de generator en de stozuiger in elkaar te zetten. We moesten namelijk al vroeg in de ochtend terug om de bus op tijd in te leveren. Met de bus mogen we ook niet zo hard rijden, maar het was wel genieten. We konden met zijn drieën voorin zitten en Luna vond het erg interessant om lekker uit het voorraam te kijken.
We waren net op tijd, maar nadat Tho de sleutels in de brievenbus had gedaan bedacht hij opeens dat zijn portemonnee nog in de auto lag. De winkel was net dicht gegaan, maar we gokte erop dat iemand vast nog binnen was. En gelukkig na 20 minuten konden we met portemonnee en al onze tassen met de metro weer naar ons thuis in Barcelona.
Grappig