We hebben weer een tripje naar de Ikea gemaakt deze week (en ons vol gegeten met de heerlijke vegan hotdogs daar). Helaas konden we alleen meenemen wat er in de auto past, maar we hebben nu een verrijdbaar aanrecht van hout. Zodat we straks normaal kunnen snijden en eten bereiden binnen.
Het weekend begon goed, de hele erge hitte wordt al stukken minder. Dit maakt het makkelijker om in de middag ook door te werken. Tho die ging gelijk aan de slag met de electriciteit en ik met het in elkaar zetten van het aanrecht. Niet zo’n moeilijk klusje met een Ikea handboek, maar ik had twee planken door elkaar gehaald dus kon op de helft weer opnieuw beginnen. Maar nu ben ik wel extra blij dat het gelukt is 🙂
De buurman die onze vijgen plukt kwam nog even buurten en heeft naar ons water probleem gekeken. Hij blies heel hard in de waterbuis die uitkomt in het bassin en er kwam vervolgens een hele stroom water in zijn gezicht. We moeten dus een manier zien te vinden om de druk in deze buis te verhogen. We gaan volgende week kijken of we alle andere buizen kunnen afsluiten, zodat de druk zich ophoopt in deze ene specifieke buis. Maar dit is een klus voor volgende week, eerst heeft de elektriciteit prioriteit.
De rest van de dag was ik Tho zijn assistent. We zijn begonnen met het vastschroeven van het paneel in het gegoten beton. Tho heeft hiervoor de schroefjes en bouten op maat gemaakt met een slijptol. De ijzeren palen zitten vast in het beton met een soort superlijm.
Terwijl de lijm aan het drogen was hebben we één voor één de zonnepanelen naar boven gesjouwd. Dit deden we natuurlijk weer op het heetste moment van de dag, het leek wel weer hartje zomer. Er is ook geen goed pad om boven op de rots te komen, dus onze balans werd wel even getest op het steile zandpaadje. Maar we hebben uiteindelijk alle vier de panelen heel boven gekregen!
Hierna heeft Tho alle draden aangesloten en was ik de tweede controle. Toen alles goed en stevig vast zat, was het even spannend of het zou werken. Maar dat doet het! We waren super blij en alle credits gaan naar Tho, echt super knap dat hij dit zelf in elkaar heeft gezet.
In de avond hebben we bij de buren gegeten. Voor het eten kreeg de kleine kitten die ze in de tuin hadden gevonden een flesje melk. De kitten was achtergelaten en zat vast in een bramenstruik. Ze hadden haar eerst weer teruggelegd, maar helaas was moeder niet meer teruggekomen. Ze had zoveel melk gedronken, dat ze daarna rond waggelde in het huis. Helaas dat dit de aartsvijanden zijn van Luna, anders had ik haar zo meegenomen.
We merken nu dat dit het einde is van het vijgenseizoen, maar ik heb alsnog bijna 3 kilo vijgen geplukt. Dus thuis weer een voorraadje jam gemaakt. Als we de jam echt op een markt willen verkopen in de toekomst moeten we wel een aparte keuken hebben en aan alle richtlijnen hier voldoen. Maar dit lijkt me super leuk, ik kan namelijk ook de potjes leuk aankleden en een eigen logo bedenken. Het zou dan helemaal geweldig zijn om dit te combineren met het maken van taarten, koekjes en cakes!
Ik heb voor het eerst onze grasmaaier uitgeprobeerd. Echt ideaal omdat het op batterijen werkt, zodat je niet met een snoer zit. Een pad gemaakt zodat het makkelijker is om bij de vijgenbomen en druiven te komen. En rondom de vijgenbomen het onkruid weg proberen te halen, dit werk kan ik wel de hele dag doen!
Intussen had Tho het hele huis opgeruimd, zodat het er wat leefbaarder uit ziet. Dit is nog wel lastig namelijk omdat we continue aan het klussen zijn liggen er overal schroefjes, gereedschap en gewoon rotzooi. En we zijn zelf niet altijd georganiseerd, waardoor we er ook niet zo snel over in zitten.
Bijna vergeten, maar dit weekend luisterde Luna zo goed! We konden de hekken open laten staan, wat heel handig is aangezien we veel buiten de tuin bezig waren. Terwijl we met de zonnepanelen bezig waren kwam ze af en toe even kijken en dan rende ze weer terug naar binnen. We raakten hier zo aan gewend, maar zaterdagmiddag konden we haar opeens niet meer vinden. Toen ben ik maar gaan zoeken, al komt ze tot nu toe altijd terug. Ik zag haar al snel rond de buren hun huis rennen. Hier staat al het kattenvoer, maar alle katten hebben hun eigen verstopplekje. Veel springen over een hek waar Luna niet bij kan, soms zie ik ze ook schuilen achter een steen en loopt Luna er zo langs of ze klimmen een boom in. Na een kwartier heen en weer rennen werd ze gelukkig moe en kon ik haar onderscheppen. Het is altijd even stressen, maar het voordeel is dat we na een dag werken niet nog een lange wandeling hoeven te maken.
