Ik neem me altijd voor om op de terugweg in de auto te beginnen met schrijven. Maar na een half uur in de auto val ik altijd in slaap door de (over)vermoeidheid van een weekend hard werken en het slechte slapen. Maar ik geniet er ook erg van om in Barcelona lekker op het balkon in het zonnetje te schrijven. Gelukkig hebben we heerlijk zomerweer.
Afgelopen vrijdag stapte we in de middag weer in de auto om aan de bijna 3 uur durende rit naar de campo te beginnen. De dag ervoor zijn we naar een bouwwinkel geweest en hebben we de ramen opgehaald. Dit was nog spannend toen we ze uit het magazijn zagen komen aangezien we een Ford Fiesta hebben.. Maar het paste gelukkig nét. Het had geen centimeter langer moeten zijn. Het was daarom vrijdag een hele klus om ze weer uit de auto te krijgen aangezien het was verschoven. Luna mocht de hele rit bij mij op schoot, maar zat liever naast me.
Bij aankomst zagen we de buurman die voorgesteld had om onze vijgen te plukken en verkopen. Hij is een échte boer! Hij plukt veel groenten en fruit bij iedereen en heeft zelf ook een boomgaard met vijgen en appels. Hij gaf ons allemaal groenten mee om te proberen. Nog nooit zulke grote tomaten gegeten en wat waren ze heerlijk!
We hebben de terrassen met vijgen laten zien en hij gaf ook aan dat hij het onderhoud kan doen, wat voor een eerste zomer wel zo fijn is. Hierna hebben we nog wat boodschappen gedaan en zijn we ‘s avonds langs de buren geweest.
Zaterdag ochtend zijn we vroeg naar de buren gegaan. De buurman heeft namelijk al vaak ramen vervangen en heeft een slijptol. Nog een nieuwe Engelse dorpsgenoot ontmoet die veel klust bij onze (afwezige) overburen. Hij is een filtersysteem aan het bouwen om het water uit de rivier te filteren tot drinkwater. En heeft zijn huis heel goed geïsoleerd, waar wij nu ons ook meer in gaan verdiepen. Waarschijnlijk gaan we een muur zelf toevoegen aan de buitenkant die dan ongeveer 20 cm zal uitbreiden. Na een paar koppen koffie gingen we met goede moed met al het gereedschap op naar ons huis.
De buurman begon met de oude ramen eruit te slijpen, de muur is best dik, dus toen het kozijn er uit kwam moesten we nog veel weghakken met een beitel en hamer. Die lelijke tralies zijn er ook eindelijk uit! Krijg er zo’n gevangenis gevoel van, maar in de campo wordt het vaak gebruikt voor beveiliging. Na een paar uur zaten er geen ramen meer in de muur en was het passen en meten om ze erin te krijgen. Toen dit lukte heeft de buurman lange dikke schroeven boven en onder in de ramen geplaatst. Vervolgens heeft hij openingen in de muur gemaakt (foto 1) en konden we het dicht maken met pur schuim.
Na een uur drogen (waarin we lekker naar de supermarkt KOUD drinken hadden gehaald, want geen koelkast) konden we met de laatste stap beginnen. Dit is het dichtmetselen van het raam in de muur (foto 2).
Hierbij duwde de buurman met zijn handen het cement schuin af. Hierna hoorde we dat dit wel pijnlijk voor je handen kan zijn, maar toen begonnen we het al te voelen. Inmiddels zijn we al door twee tubes handcreme heen. Wat prikt dat en onze huid gaan vervellen, als je dit dus vaak doet kan je zo je vingerafdrukken kwijt zijn haha.
In de avond waren we kapot, dus gelukkig had de buurvrouw een lekkere pan groentesoep gemaakt. Heerlijk met verse groenten uit de tuin. Hierna hebben we met de kinderen nog een duik in hun zwembad genomen. Ze hebben een extra ruimte en rand toegevoegd waar vissen zwemmen en riet en papyrus is geplant. Dit zorgt ervoor dat het water van het zwembad op een natuurlijke manier gezuiverd wordt. Alleen het is wel lastig als je grote bommetjes maakt, dan bestaat de kans dat de vissen eruit vliegen of het zwembad in komen.
Op zondag dachten we een relax dagje te hebben. We hebben wat kleine klusjes gedaan, zoals het bijhouden van de composthoop, uit en opruimen van de schuur en wat spullen voor de zonnepanelen verder in elkaar gezet. Echter was Tho zaterdag al met de buurman een mysterie aan het ontrafelen. We zien namelijk nergens de buis voor het water lopen die naar het bassin stroomt. Wanneer we de irrigatie openen komt hier een klein straaltje uit. Terwijl de andere buizen wel helemaal vollopen en delen van het land dan overstromen. Het bassin is daarom ook nog steeds niet gevuld. Dus het is wel handig als we erachter komen of er ergens een verstopping zit, maar dit is dus lastig te vinden omdat al deze buizen een stuk onder de grond liggen. Op zaterdag had Tho met de buurman al een luik naast het bassin opengebroken, maar hier bleek uit dat er al eerder een afsplitsing begint. Nu denken we dat er vlak na het hek een put was waar je een van de buizen kon afsluiten. Dit zou er dan voor zorgen dat er meer water naar het bassin stroomt.
We waren dus bezig met de irrigatie toen het opeens heel hard begon te stromen. Tho had een blikje cola in een van de putten gelegd om koud te laten worden, maar opeens zag ik hem voorbij drijven. Terwijl Tho achter zijn blikje aan rende zagen we water onder de auto vandaan komen. Eerst dachten we dat het weer een overstroming was, maar door de harde stroming was het water naar buiten gespoten. Twee buizen zijn of waren al los van elkaar geraakt, mogelijk is er één verzakt en kon het water er door de hoge druk boven uit komen.
Maar goed dit is weer een zorg voor de volgende keer. Hebben we ook een goede reden andere zwemplekken in de omgeving te ontdekken 🙂
Deze week gaan we alvast rond kijken voor een leuke tuinset, we hebben namelijk geen relaxte plekjes om te zitten. We hebben nu de keuze uit de grond of een stoel van 50 jaar oud waar we bijna doorheen zakken.